لبخـــند زدن

لبخــند زدن راحت تره،
 
تا بخوای به همــه توضیــح بدی،
 
چرا حالت خــوب نیـست...

ســــــــــخت است...

ســــــــــخت است...

سخت است درک کردن دخـــــــــتری

که غـــــم هایــــــش را خودش میـــــداند و دلش ...

که همه تنـــــــــــــها لبــــخـــندهایش را میبینند ؛

که حســـــــــــــــرت میـــــخورند بـــخاطر شاد بودنـــــــــــش ...

بخاطر خنده هایـــــــــــــــــــش .....

و هیـــــــــــــــــــــچکس جز همان دختــــــــــر

نمیـــــداند چقدر تنهاســـــــت ...

که چقدر میــــــــــــــــــترسد ...

از باخـــــــــــــــــتن ...

از اعتــــــــــــــــمادِ بی حاصلش ...

از یـــــــــــــــــــــخ زدن احساس و قلبـــــــــــــــــش ...

از زندگـــــــــــــــــــــــی ...

گفته باشم تنها زمانی اصرار کنید که ...

گــــفته باشــــم !.!.!

تنها وقتی برای ماندنِ آدم‌ها اصرار کنید که بدانید دیگر امیدی به ماندنشان نیست و فراموش نکنید
 
اصرارتان فقط برای این است که فردا نگویید «شاید اگر بیشتر تلاش می‌کردم نمی‌رفت».

یـــادمـــــان باشد.......

یادمان باشد 

وقتی کسی را به خودمان وابسته کردیم

در برابرش مسئولیم...

در برابر اشکهایش

شکستن غرورش

لحظه های شکستنش در تنهایی

و لحظه های بی قراریش

و اگر یادمان برود

در جایی دیگر

سرنوشت یادمان خواهد آورد

و این  بار ما خود فراموش خواهیم شد