اگر کسـی تو را بــا تـمام مهـربانی هایت دوســت نداشت دلگیر مــباش.

اگر کسـی تو را بــا تـمام مهـربانی هایت دوســت نداشت دلگیر مــباش.

 تو با تمام مهربانی هایتــ زیبـاتریــن معصـوم دنیایــی .

مــن خــدایی را می شناســم که ابر رحمتش به زمین و زمان باریده

اما یکی سپاسش می گوید و هزاران نفـر کفر

چرا می پنداری بهتـر از خـــدا تو را قدردانی می کننــد؟

پــس نـرنج از ناسپاسی شان و برای شادیشان بکوش.

با مهربانی، روحـت آرام می گیرد.

تو با مهـرت بال و پر می گیــری

خوبـی دلیل جاودانی تـو خواهد بـــود